De Philip Bloemendal Prijs voor jonge talentvolle journalistieke presentatoren in de media, die vanmiddag voor de achtste keer werd uitgereikt, is gewonnen door FunX-presentatrice Eva Cleven. In het Nederlands Instituut voor Beeld en Geluid ontving zij uit handen van burgemeester Pieter Broertjes van Hilversum, een cheque ter waarde van 3.500 euro te besteden aan een opleiding om zich verder te professionaliseren in het vakgebied.
Uit het juryrapport:
Eva Cleven werkt pas 4 jaar bij FunX, maar ze heeft zich in korte tijd ontwikkeld als, volgens de zenderbaas zelf, één van de allerbeste presentatoren. Zowel op de radio, waarop ze serieuze vraaggesprekken voert met mensen in het nieuws, Nederlandse les geeft zelfs aan de zanger William Singe en geduldig uitlegt dat ‘to sing’ en ‘zingen’ in het Nederlands niet zo heel veel van elkaar verschillen. Maar wat Eva Cleven vooral is: een aanstekelijke, enthousiaste presentator die haar luisteraars en kijkers mee kan nemen in haar verhaal. Of ze nu vlindert in de Melkweg tijdens de FMA of staat te stralen in het Gouden Kalveren Gala. Het is spontaan, nooit gekunsteld en we zouden eigenlijk willen zeggen: overrompelend. Of zoals het in de jury ook klonk: we willen nog veel meer van haar zien en horen.
De jury, bestaande uit voorzitter Frits (Spits) Ritmeester (NPO Radio 1, De Taalstaat, KRO-NCRV), Suzanne Bosman (Radio 1, EenVandaag), Tim Overdiek (NOS Online), Sofie van den Enk (KRO-NCRV)) en de winnaar van 2014 Arman Avsaroglu (NOS Radio) koos begin november unaniem uit 23 aanmeldingen drie genomineerden; Amber Brantsen (NOS), Eva Cleven (FunX) en Anita Sara Nederlof (RTV Utrecht).
De Stichting Philip Bloemendal Fonds, opgericht in november 2001, heeft zich met deze tweejaarlijkse stimuleringsprijs ten doel gesteld het doorgeven van kwaliteitsbesef aan nieuwe generaties journalistieke presentatoren. Effectief en zorgvuldig taalgebruik is hierbij een belangrijk criterium. Eerdere winnaars waren Brecht van Hulten (2002), Lucella Carasso (2004), Wouter Zwart (2006), Sofie van den Enk (2008), Ajouad el-Miloudi (2010), Luuk Ikink (2012) en Arman Avsaroglu (2014) .
Naast de vaste partners van het bestuur en de prijs, Beeld en Geluid en de NPO, wordt de prijsuitreiking ook dit jaar ondersteund door de gemeente Hilversum en United.
Het juryrapport (Alle genomineerden)
Eva Cleven (winnaar)
“Dubbel wauw”, zei één van onze juryleden. Wat fris en enthousiast! Starpower. Dat woord viel. Maar ook zelfverzekerdheid, fris, taalvaardig. Taalvaardig, zeker. Eva Cleven , over haar spreken we, presenteert radio-en televisieprogramma’s bij FunX . Ze spreekt de taal van haar generatie. Ik denk dat ze het nu op dit moment fokking gezellig vindt. Of fokking eng. Dat weet ik eigenlijk niet. Maar na deze bijeenkomst kan ze vast wel ergens even bijkomen…eeh…chillen. Eva Cleven werkt pas 4 jaar bij FUN X , maar ze heeft zich in korte tijd ontwikkeld als , volgens de zenderbaas zelf, één van de allerbeste presentatoren. Zowel op de radio waarop ze een serieuze vraaggesprekken voert met mensen in het nieuws, Nederlandse les geeft zelfs aan de zanger William Singe en geduldig uitlegt dat to sing en zingen in het Nederlands niet zo heel veel van elkaar verschillen. Maar wat Eva Cleven vooral is: een aanstekelijke enthousiaste presentator die haar luisteraars en kijkers mee kan nemen in haar verhaal. Of ze nu vlindert in de Melkweg tijdens de FMA of staat te stralen in het Gouden Kalveren Gala. Het is spontaan , nooit gekunsteld en we zouden eigenlijk willen zeggen: overrompelend. Of zoals het in de jury ook klonk: we willen nog veel meer van haar zien en horen.
Amber Brantsen (NOS)
Dat er een verschil van dag en nacht bestaat tussen Radio 1 en 3FM weten we natuurlijk allemaal. Als je alleen al let op de zogenaamde processing van de zender valt op dat de stemmen op 3 FM een tikkeltje opgepompt worden. Die klinken daardoor wat krachtiger maar zijn zo ook meer aanwezig. Op Radio 1 wordt er nauwelijks gesleuteld aan de stem en klinkt hij, weliswaar versterkt en gefilterd, toch vooral zo als hij is. Dat klankverschil tussen beide zenders hoor je heel goed als je de presentaties vergelijkt van Amber Brantsen op 3 FM, waar ze haar landelijke radio-avontuur begon en op Radio 1, waar ze ons tegenwoordig wakker maakt als nieuwslezer in het Radio 1 Journaal. In beide gevallen moet je vaststellen: wat een talent. Hoe is het mogelijk dat een zo jonge vrouw al met zoveel begrip het nieuws kan voorlezen. Dat kan dus blijkbaar. Ze blijkt dus ook in staat zich moeiteloos aan te kunnen passen aan de stijl van de zender. Op 3 FM kon ze wat losser presenteren en klonk daardoor ook wat vrolijker, op Radio 1 is het natuurlijk meestal andere koek. Er valt ook weinig te lachen als je hoort dat er aanslagen zijn gepleegd in Brussel. Amber Brantsen toont zich naast Jurgen van den Berg in het Radio 1 Journaal een waar baken, die het nieuws zo goed leest dat je bijna letterlijk kan reproduceren wat ze gezegd heeft. Ze heeft een heel prettige stem, maar die misbruikt ze niet, ze gebruikt haar stem op de manier die Philip Bloemendal toegejuicht zou hebben: als instrument. Meer is een stem niet en meer moet het ook niet zijn. Pas 26 en dan al zo goed. We zijn heel blij dat de dag begint met Amber Brantsen. Van de zon weet je niet altijd zeker dat hij zichtbaar opkomt, maar dat zij altijd achter de microfoon zit weten we wel. Ze is de dageraad van de radio. De jury feliciteert haar van harte met deze nominatie en trouwens ook alle luisteraars van het Radio 1 Journaal…wat een geluk dat je zo wakker mag worden.
Anita Sara Nederlof (RTV Utrecht)
Waren de andere twee genomineerden al tot de landelijke media doorgedrongen dat kunnen we van de derde genomineerde niet zeggen. Toch verwacht de jury dat dat niet heel lang meer zal duren. Ik spreek hier over Anita Sara Nederlof die zich bij RTV Utrecht ontwikkelt als een alleskunner. Zo maakte ze een indrukwekkende reportage over het Korps Mariniers dat op training ging in Schotland. Zij mocht mee en liet zien wat er tijdens zo’n training allemaal gebeurt. Ze is razend nieuwsgierig, maar helaas over sommige zaken mogen die mannen niet praten. Bijvoorbeeld over de vraag waarom er geen vrouwen deel uit mogen maken van het Korps. Maar Anita Sara vraagt het wel, en ze vraagt door en houdt pas op als de mannen haar heel duidelijk maken dat ze echt niet willen. Mannen van Doorn, zo heet haar documentaire. Zeer de moeite waard. En er is meer wat Anita Sara kan. Een alleskunner, zeiden we al. Zo is ze verslaggever avant la lettre onder het motto Als De Dijken Breken en is ze ook een spontane side-kick als ze de tweets bijhoudt tijdens een uitzending over de Tour de France die vorig jaar uit haar stad vertrok; Utrecht.
Een spontane, nieuwsgierige jonge vrouw die erin slaagt de aandacht bij alles wat ze doet vast te houden. Ze laat ook zien wat ze vertelt. Toen door wateroverlast de putten in Amersfoort overstroomden ging zij uitzoeken hoe dat kwam. Een veel te smalle afvoerwaterpijp. Daardoor kwam het. Als zij het vertelt begrijp je precies wat de oorzaak is en wat de oplossing zou moeten zijn. Goed, gedegen, aanschouwelijk gemaakte televisiejournalistiek.
Daar komt bij dat Anita Sara voortreffelijk Nederlands spreekt en vriendelijk oogt. Een groot talent en terecht genomineerd voor de Philip Bloemendal Prijs