Hilversum, 9 december 2020 – De Philip Bloemendal Prijs voor jonge talentvolle journalistieke presentatoren, die vandaag voor de tiende keer werd uitgereikt, is gewonnen door Sosha Duysker. In het Nederlands Instituut voor Beeld en Geluid ontving zij, live tijdens het NPO Radio 1 programma Stax en Toine, een cheque ter waarde van 3.500 euro uit handen van Mieke Bloemendal. Dit bedrag kan zij besteden aan een opleiding om zich verder te professionaliseren in het vakgebied.
Uit het juryrapport:
Sosha is een supertalent en verbindt zich moeiteloos met de doelgroep. De kinderen die naar Zapp kijken, de generatiegenoten van FunX, maar ook een volle zaal met vertegenwoordigers van de filmwereld. De presentatie van het gala van de Gouden Kalveren deed ze ontspannen en met een grote glimlach. Geen publiek zo moeilijk als één dat uit professionals bestaat, maar Sosha trekt er zich niets van aan en maakt de verbinding met de zaal én de huiskamer. Haar betoog om te stoppen met de traditie van Zwarte Piet, geplaatst op haar eigen Instagram, maakte bovendien veel indruk bij de jury door de persoonlijke inzet en de goed opgebouwde argumentatie. Het is een vrouw met een mening die van het scherm spat. Ze formuleert genuanceerd en rustig. Onze indruk is dat Sosha niet alleen iets wil vertellen, maar ook wil luisteren. Daarmee zou ze een groot opiniemaker kunnen worden.
De vakjury, bestaande uit voorzitter Jan Westerhof (voormalig directeur Radio NPO), Antoin Peeters (RTL Nieuws), Saskia Houttuin (RTL Nieuws), Eva Cleven (NPO 3FM), Winfried Baijens (NOS Journaal) en Evelien de Bruijn (Talpa Radio 10) koos begin november uit 28 aanmeldingen de drie genomineerden: Sosha Duysker (Klokhuis, NTR), Ruben Leter (RTL Nieuws) en Sid van der Linden (NOS radio).
De tweejaarlijkse stimuleringsprijs is genoemd naar Philip Bloemendal, de in 1999 overleden legendarische presentator van het Polygoon bioscoopjournaal. Voorgaande winnaars zijn Brecht van Hulten (2002), Lucella Carasso (2004), Wouter Zwart (2006), Sofie van den Enk (2008), Ajouad El Miloudi (2010), Luuk Ikink (2012), Arman Avsaroglu (2014), Eva Cleven (2016) en Saskia Houttuin (2018).
De Stichting Philip Bloemendal Fonds, opgericht in november 2001, heeft zich met deze tweejaarlijkse stimuleringsprijs ten doel gesteld het doorgeven van kwaliteitsbesef aan nieuwe generaties journalistieke presentatoren. Effectief en zorgvuldig taalgebruik is hierbij een belangrijk criterium. In december 2011 gingen het Philip Bloemendal Fonds en het Nederlands Instituut voor Beeld en Geluid een samenwerking aan, om het voortbestaan van de talentprijs te garanderen.
Het juryrapport (alle genomineerden)
Ruben Leter had geduchte concurrentie in zijn genre, van andere jonge televisieverslaggevers. Ondanks het strakke format van RTL Nieuws laat Ruben toch net iets meer van zichzelf zien. Niet nadrukkelijk, maar vanzelfsprekend. Hij was stagiair en is nu producer van Erik Mouthaan op de redactie van RTL in de VS. Daar ontwikkelt hij een geheel eigen stijl van verslag doen. Ruben oogt ontspannen, toont zich belangstellend in wat hij tegenkomt in de Amerikaanse samenleving en de politiek. Met een twinkeling in zijn ogen en op zijn gemak vertelt Ruben wat er aan de hand is in dat wonderlijke grote machtige land aan de andere kant van de Atlantische Oceaan. Hij weet goed hoe je als verslaggever de grote maatschappelijke thema’s personifieert. Hij kiest voor de menselijke maat, de identificatie, zodat de kijker in Nederland er toch iets van kan begrijpen, in plaats van Amerika neer te zetten als een rariteitenkabinet met obscure types en paradijsvogels. Hij presenteert helder en geloofwaardig, zonder zichzelf een overdreven autoriteit aan te meten. Hij neemt je mee in zijn verwondering en laat het oordeel aan de kijker. Zijn chef schreef bij zijn aanmelding: ‘Qua motoriek, mimiek en woorden kan de kijker zich aan hem spiegelen. Ruben is ontwapenend.’ Dat is de jury van harte met hem eens.
Sid van der Linden afficheert zichzelf als iemand die het vak van nieuwslezer heel serieus benadert, met de focus op zo effectief mogelijk communiceren. Hij wil goed en feitelijk informeren. Vorm en presentatie zijn dienend aan de doelgroep. Bij Sid zit geen ego in de weg, de boodschap staat voorop. Je zou kunnen zeggen dat Sid met zijn ambachtelijke aanpak en afgewogen vormkeuzes, van alle kandidaten het beste in de schoenen van de naamgever van deze prijs staat. Sid werkte als verslaggever bij Omroep Brabant. Binnen de NOS werd hij bij een interne zoektocht naar nieuwe stemmen gescout voor zijn rol als nieuwslezer. Hij heeft een snelle ontwikkeling doorgemaakt. Van nieuwslezer in de nacht naar bulletins overdag op NPO Radio1, daarna het krantenoverzicht bij Met Het Oog op Morgen, en nu ook te horen op de radiozenders voor jongeren 3FM en FunX. Sid heeft een warme radiostem en gebruikt die stem goed. Jongeren spreekt hij net weer iets anders toe dan het oudere publiek van Radio 1. Hij heeft alles in huis wat je verwacht van een geloofwaardige betrouwbare nieuwslezer. Als luisteraar ga je er blindelings vanuit dat het helemaal klopt wat Sid je aan het vertellen is.
Sosha Duysker werkt voor het Klokhuis en Zapp Live. Ze heeft dit jaar het gala van het Nederlands Filmfestival gepresenteerd met de uitreiking van de Gouden Kalveren. Ze maakte indruk met de video die ze heeft gemaakt voor haar eigen Instagram met een betoog om te stoppen met de traditie van Zwarte Piet. Door de persoonlijke inzet, maar ook door de goed opgebouwde argumentatie. Eén van de juryleden verwoordde het als volgt: ‘Een vrouw met een mening. Die van het scherm spat. Ze formuleert genuanceerd en rustig. Dat is wat we nodig hebben in deze tijd. Er wordt van de linker-en-rechter flanken ontzettend veel geroeptoeterd, waardoor de polarisatie toeneemt. Mijn indruk is dat Sosha niet alleen iets wil vertellen, maar ook wil luisteren. Daarmee zou ze een groot opiniemaker kunnen worden.’ Sosha verbindt zich moeiteloos met de doelgroep. De kinderen die naar Zap, kijken, de generatiegenoten van FunX, maar ook een volle zaal met vertegenwoordigers van de filmwereld. De presentatie van het gala van de Gouden Kalveren deed ze zo ontspannen en met een grote glimlach, dat het bewonderende reacties opriep bij juryleden die zelf ook weleens voor een grote zaal staan. Geen publiek zo moeilijk als één dat uit professionals bestaat, maar Sosha trekt er zich niets van aan en maakt de verbinding met de zaal én de huiskamer.